คนตาบอดกินซูชิสายพานยังไง? รู้จักคนตาบอดแบบไม่ผิวเผิน ไปกับ ‘L Spiration’ ช่องติ๊กต็อกที่อยากเปิดพื้นที่ให้คนตาดีและคนตาบอดเป็นเพื่อนกันได้

โลกเดียวกันของคนตาดีและคนตาบอด

หลังจากไล่ดูคอมเมนต์ สิ่งหนึ่งที่แอลพบเป็นประจำคือคำถามจากคนทั่วไปว่าคนตาบอดทำเรื่องบางเรื่องยังไง เช่น คนตาบอดฝันเห็นอะไร คนที่ตาบอดตั้งแต่เกิดจะรู้ได้ไหมว่าสีแต่ละสีต่างกันยังไง

แอลไม่ได้มีปัญหากับคอมเมนต์เหล่านี้ ดีเสียอีกว่าเธอได้ถือโอกาสแลกเปลี่ยนในมุมมองของเธอเลย บางเรื่องที่ไม่รู้ก็เอาไปถามเพื่อนตาบอดคนอื่นๆ ได้

แต่แอลสังเกตว่าคำถามเหล่านี้มักมาในรูปแบบที่ ‘เกรงใจ’ เป็นพิเศษ เรียกได้ว่าเกร็งเลยก็ได้ บางคอมเมนต์ก็จะขึ้นต้นด้วย “อย่าว่ากันนะครับ ขอถามว่า..” “ไม่ได้กวนนะ แต่อยากรู้ว่า…” หรือ “ขอโทษนะถ้ารู้สึกไม่ดี ขอถามว่า…”

“คำถามมันไม่ได้มีอะไรเลย แต่คนในสังคมถึงรู้สึกต้องแบบระมัดระวังตัวเองขนาดนั้นกับคนพิการ เราก็คิดว่าถ้าเราเป็นเพื่อนกับคนหนึ่งแล้วเราจะถามคำถามนี้กับเพื่อน เราคงไม่ได้เกรงใจขนาดนั้น มันยังมีกำแพงกั้นระหว่างคนตาดีกับคนตาบอดอยู่”

ในแง่หนึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงการให้เกียรติ การมีมารยาทต่อกันในโลกออนไลน์ แต่ก็สามารถมองได้อีกว่าคนทั่วไปกับคนพิการยังมีระยะห่างต่อกันเยอะ คนทั่วไปบางคนไม่กล้าเข้าหาหรือเป็นเพื่อนกับคนพิการ ในขณะที่คนพิการบางคนก็ไม่กล้าเข้าหาคนทั่วไป เพราะรู้สึกว่าไม่มีอะไรที่ตรงกัน

“เราไม่รู้หรอกว่าเจตนาจริงๆ ของเขามันคืออะไร แต่เราก็รู้สึกว่าการที่เขาถามมันดีกว่าการที่เขาเก็บสิ่งนี้ไว้ในใจ เพราะว่าสุดท้ายมันยังมีพื้นที่ได้คุยกัน แบ่งปันบทสนทนากัน”

บทสนทนาเล็กๆ น้อยๆ อาจนำไปสู่ความเป็นเพื่อนในอนาคตได้ แอลมองว่าคนตาบอดกับคนตาดีเป็นเพื่อนกันได้อยู่แล้ว ตัวเธอเองก็มีเพื่อนเป็นคนตาดีเหมือนกัน ซึ่งก็ไม่ได้แปลกอะไร แค่มีบางอย่างที่ปรับจูนกันนิดหน่อย

“สมมติไปเที่ยวกัน เพื่อนอาจจะชี้แล้วพูดว่า ‘ดูอันนั้นสิสวยจังเลย’ แต่ถ้าไปกับเรา เขาจะบรรยายว่า ต้นไม้เป็นแบบนี้ ดอกไม้มันสวยเพราะแบบนี้ แทนที่จะบอกว่ามันสวยจังเลยแล้วจบ”

ถึงอย่างนั้นแอลก็บอกว่าสิ่งนี้ไม่ได้เป็นปัญหากับเพื่อนเท่าไหร่ แอลและเพื่อนก็ยังใช้ชีวิตด้วยกันได้อย่างปกติ

แอลบอกว่าเป้าหมายของเธอคือการทำให้โลกของคนพิการกับคนตาดีเป็นโลกเดียวกัน เราเป็นเพื่อนกันได้แบบไม่เคอะเขิน รู้จักกันแบบลึกซึ้งโดยที่ไม่ต้องกังวลอะไร ถ้าวันนั้นเกิดขึ้นจริง แอลก็อาจจะพักช่องแล้วไปทำอย่างอื่น เพราะถือว่าเธอได้ทำสำเร็จแล้ว

“ช่องนี้มันเกิดจากการที่คนยังไม่เข้าใจคนตาบอด เราก็เลยมองว่าถ้าคนเข้าใจคนตาบอดแล้ว เราก็ไม่ต้องทำก็ได้ (หัวเราะ)”